Ons familiebedrijf

Rijke familietraditie

Liefde voor het ambacht en een echt familiebedrijf, dat is Kesbeke

Kesbeke wordt sinds 1999 geleid door Oos, de derde generatie Kesbeke. De vierde generatie draait op dit moment volop mee, om straks het roer over te kunnen nemen. De grootvader van Oos, Charles Kesbeke, de grondlegger van het bedrijf, begon in 1948 in een keldertje aan het Waterlooplein, in hartje Amsterdam. Hij was naar Amsterdam verhuisd nadat hij in Zeeland was gestopt met zijn bakkerij. In Amsterdam vond Charles nieuwe mogelijkheden. In tafelzuur, want Amsterdammers bleken daar een grote voorliefde voor te hebben. In dat keldertje werden de eerste augurken en uien gewassen, gepekeld en in glazen potten gepasteuriseerd. Bij gebrek aan beter deed hij het pasteuriseren in vuilnisbakken die hij op de markt en in de omgeving had 'gevonden'. Hij verkocht het zuur vaak ook in de kroeg: hij hield van gezelligheid en een praatje. Charles was goed bevriend met de stokers van de jeneverfabriek in de buurt en… zuur past prima bij een borreltje.

Mensen vonden het heerlijk

Toen de zaak werd overgenomen door Camiel, de zoon van Charles, begon het bedrijf echt te groeien. Samen met zijn vrouw Olga heeft Camiel het bedrijf vele jaren geleid. In de jaren na de oorlog moesten veel zuurinleggerijen al dan niet noodgedwongen stoppen. Dat kwam mede doordat de prijs steeds meer onder druk kwam te staan. Camiel ging daar niet in mee, hij wilde kwaliteit blijven leveren. En dat is gelukt. Mensen vonden ‘zijn’ zuur heerlijk! Hij heeft de aanzet gegeven om het bedrijf uit te bouwen. Camiel was een Amsterdammer in hart en nieren: hij hield van een geintje maar was ook altijd eerlijk en recht door zee. Hij was heer en meester in de zouterij. Camiel stond ook bekend als een sober mens. Hij had één pak en één das. Dat pak met die das droeg hij alleen als het echt nodig was. En het liefst helemaal niet.

De familietraditie zet door

Oos, zoon van Camiel, hielp mee de munten en briefgeld te sorteren die zijn vader een dag eerder had opgehaald bij visboeren. En tijdens de zomervakantie moest hij werken in de fabriek. Want zijn vader vond dat niets voor niets kwam.

"Nu staat er opnieuw een Kesbeke aan het roer en straks weer twee Kesbekes"

Onder zijn stimulerende leiding is het bedrijf uitgegroeid tot de grootste Amsterdamse inleggerij van dit moment. Hij heeft er een modern bedrijf van gemaakt en ervoor gezorgd dat diverse certificeringen werden gehaald.

Oos staat voor zorg en aandacht: 'Bij Kesbeke worden augurken en uitjes met zorg en heel veel liefde omringd. Neem nu onze augurken. We plukken ze met de hand, vegen ze netjes schoon, stoppen ze lekker in bad, drogen ze, vertroetelen ze met speciale kruiden en specerijen en zorgen ervoor dat ze met aandacht en zorg in een frisse pot komen. Voorzichtig, met de hand, zodat ze mooi van vorm blijven. Dan mogen ze ook nog even rusten, voor die echte Kesbeke smaak!' Oos werkt met groot enthousiasme aan het ontwikkelen van nieuwe producten. Hij bedenkt graag zelf nieuwe combinaties, maar krijgt ook van klanten het verzoek om met iets speciaals te komen. Innoveren is de kracht van het bedrijf. En daar is iedereen in het bedrijf bij betrokken. Ook degene die bij Kesbeke het kantoor schoonmaakt mag zijn zegje zeggen over een nieuw product. Aan het einde van de dag worden de nieuwe ideeën bekeken, geproefd en beoordeeld. Oos: 'Mensen willen echt lekker zuur, kwaliteit. Een pot Amsterdamse Uien kost bij ons zomaar 30% meer dan bij een goedkoop import-merk. Vind je het gek? Onze uien worden handgeschild, handmatig ingelegd en in een mooi potje gedaan door onze mensen die een normaal salaris krijgen. Bij ons vind je eerlijke producten met een heerlijke smaak, en niet duur. Een biertje op het terras in Amsterdam is stukken duurder, haha!'.

Van Kesbeke Fijne tafelzuren naar Familie Kesbeke

Altijd stond er één kapitein aan het roer. Maar anno nu is dat anders. Ook de zonen van Oos werken volop in het bedrijf en zullen het bedrijf gaan voortzetten. Oos hierover: ‘Wat is er mooier dan je zoons in het bedrijf te hebben? Niets toch? En daar hoort natuurlijk verandering bij. We zijn een hechte familie, met ons personeel, met ons gezin. Dan is een naamsverandering toch eigenlijk logisch!’