Hoe het allemaal begon

Inleggen doet de familie Kesbeke al sinds 1948. Het is wel een echt Amsterdams bedrijf, maar het is opgericht door Zeeuwen. De eerste Camiel wordt er in 1868 geboren, de eerste bakker in de familie. Van zijn zes kinderen is Leander Charles Bernardus de derde. En dat is opa, de stichter van de firma Kesbeke. Met Elisa de Wolf krijgt hij eerst vier dochters en als jongste zoon Camiel (1935 – 2010). Hij leidt vele jaren het bedrijf.

Van Zeeuws-Vlaanderen naar Amsterdam

Het is 1947, de oorlog is achter de rug. Een moeilijke tijd is voorbij. Charles Kesbeke heeft 47 jaar in Zeeuws-Vlaanderen gewoond, eerst in Axel, later in Terneuzen. De familie verhuist al snel naar Amsterdam. Vanuit een kelder aan het Waterlooplein begint Charles een groothandel, eerst in rolmopsen en leverworst, later ook in augurken, uitjes, zure mosselen, zoute haring (in pekel) en panharing. Zijn klanten zijn vooral visboeren en cafés. Hij brengt zijn waren rond en verkoopt tegelijkertijd ook Amstelbier en Cola.

Jodenbreestraat driehoog

De uitjes moeten met de hand geschild worden. Dat doen de vrouw van Charles en de drie dochters Gaby, Els en Rietje bij Rietje thuis. Rietje woont in de Jodenbreestraat vlakbij het Waterlooplein, op driehoog. De kisten worden voor haar deur afgeleverd en iedereen die het huis binnenkomt moet er een naar boven sjouwen langs smalle, steile trappen. Op het balkon zitten de vier dames dag in dag uit uien te schillen. Later komt daar ook kleindochter Silvia bij. Ze krijgen er niets voor, maar de strenge Charles geeft hen wel op hun donder als ze vijf minuten te laat komen. Het was een arme moeilijke tijd, zo net na de oorlog.

Mijn vader is mijn eerste knecht

Vader Charles hield niet van administratie en van belastingen. Het was allemaal veel te ingewikkeld. Zijn zoon Camiel pakt dat anders aan en begint er een echt bedrijf van te maken. Geleidelijk neemt hij het roer over terwijl zijn vader blijft werken. 'Mijn vader is mijn eerste knecht', grapte hij vaak. Tot 1960 blijft Charles bij het bedrijf werken. Tot hij invalide wordt. Camiel verandert niets aan de producten en blijft aan visboeren, winkeltjes en cafés leveren. Steeds meer restaurants worden klant. Eerst veel Chinese restaurants, later mondjesmaat wat andere restaurants.

Overal in Amsterdam Kesbeke

Kesbeke wordt een echt merk. Zo maakt Camiel voor het eerst een etiket voor op de blikken en potten. Hij koopt de eerste vrachtauto. En hij wil groeien! In 1977 brengt Camiel alles bij elkaar in de vestiging aan de Adolf van Nassaustraat, waar het bedrijf nog steeds zit. Zijn personeel is zijn alles. Hij zorgt voor ze en zij voor hem. Hij neemt in de zeventiger jaren het hele personeel mee naar Kenia waar ze op safari gaan en naar de stranden van de Seychellen. Hij begint ook met mooie  kerstfeesten in de fabriek voor zijn personeel.

Kesbeke anno nu

Oos Kesbeke runt nu het bedrijf.  Hij is met zijn twee zonen dagelijks te vinden in de fabriek, net als alle trouwe medewerkers. Oos, Camiel en Silvian werken met groot enthousiasme aan het ontwikkelen van nieuwe producten. Zij bedenken graag zelf nieuwe combinaties, maar krijgen ook van klanten het verzoek om met iets speciaals te komen. Innoveren is de kracht van het bedrijf.

Vind je het gek?

Oos: 'Mensen willen echt lekker zuur, kwaliteit. Een pot Amsterdamse Uien kost bij ons zomaar 30% meer dan bij een goedkoop import-merk. Vind je het gek? Onze uien worden handgeschild, handmatig ingelegd en in een mooi potje gedaan door onze mensen die een normaal salaris krijgen. Bij ons vind je eerlijke producten met een heerlijke smaak, en niet duur. Een biertje op het terras in Amsterdam is stukken duurder, haha!'.